Η ιερά αυτή μονή βρίσκεται δύο περίπου χιλιόμετρα απόσταση από το Φοινί, στο δρόμο που οδηγεί προς το χωριό Άγιος Δημήτριος. Σώζεται μόνο η εκκλησία, δίκλιτη με δίρρικτη στέγη, κλασική των εκκλησιών του Τροοδους σχηματίζοντας εξωτερικά με την στέγη και ένα βόρειο τρίτο κλίτος ως υπόστεγο. Αρχικά, όπως φανερώνει η αρχιτεκτονική της κατασκευή, ήταν μονόκλιτη, κατά αλλά το 18ο αιώνα κατεδαφίστηκε ο νότιος τοίχος και η εκκλησία πήρε τη σημερινή της μορφή. Το μοναστήρι είναι αφιερωμένο στους Αγίους Αναργύρους Κοσμά και Δαμιανό.
Γνωρίζουμε ότι το 17ο αιώνα ήταν ενωμένο με το περίφημο μοναστήρι της Παναγίας της Τροοδτίσσης. Γενικά πιστεύεται πως το μοναστήρι υπήρχε από την περίοδο της Φραγκοκρατίας, ίσως δε και να είχε ιδρυθεί πολύ παλαιότερα κατά τα βυζαντινά χρόνια. Το μοναστήρι είχε αρχίσει να παρακμάζει κατά τον 19ον αιώνα. Τελευταίος μοναχός που εγκαταβιούσε εκεί μέχρι το 1850 αναφέρεται κάποιος Παΐσιος από τη Λευκωσία,. Ο Παΐσιος υπήρξε παράλληλα, για μεγάλο χρονικό διάστημα, δάσκαλος στο Φοινί.
Το 1935 ο αρχικός ναός κάηκε και κτίστηκε άλλος στη θέση του που υφίσταται μέχρι και σήμερα. Στο βόρειο τοίχο υπήρχαν τοιχογραφίες του Αρχαγγέλου Μιχαήλ και του Αγίου Γεωργίου. Αυτήν τελείται η Θεία Λειτουργία τρεις φορές το χρόνο Σ », την 1η Ιουλίου, την 1η Νοεμβρίου και τη Δευτέρα του Πάσχα.
